Εγκαταλείπουν την προσπάθεια οι εθελοντές λόγω αδιαφορίας
Εγκαταλείπουν την προσπάθεια οι εθελοντές λόγω αδιαφορίας
Την απόφασή τους να σταματήσουν να προσφέρουν εθελοντική βοήθεια στον άτυπο χώρο φιλοξενίας προσφύγων που λειτουργεί στα σφαγεία στην πόλη της Ρόδου, ανακοίνωσαν χθες δημόσια οι συμπατριώτες μας Ντίνος Μαντικός και Σάββας Καραγιάννης, έχοντας συμπληρώσει σχεδόν 4,5 χρόνια παρουσίας τους στις εγκαταστάσεις αυτές.
Ειδικά ο κ. Μαντικός δεν έκρυψε την πικρία και την απογοήτευσή του, για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίστηκε το τελευταίο διάστημα, διαβεβαιώνοντας μάλιστα ότι από το 2015 που βρέθηκε εκεί ως εθελοντής εργάστηκε χωρίς οικονομικό αντάλλαγμα.
Όπως είπαν και οι δυο τους καθώς και ένας ακόμα εθελοντής ο Παντελής Αντωνιάδης, αγκάλιασαν και στήριξαν από την πρώτη στιγμή αυτή την πρωτοβουλία για να μην περιφέρονται στους δρόμους της Ρόδου οι άνθρωποι αυτοί όπως σε άλλες περιοχές.
«Από τις 17/8/2015 λειτουργούσε ο χώρος αυτός ως τμήμα μεταγωγών, έμπαιναν μέσα εκεί οι πρόσφυγες για 48 ώρες και στη συνέχεια έφευγαν από τη Ρόδο. Αυτό έγινε έως τις 21/3/2016 καθώς στη συνέχεια έμεναν για περισσότερο διάστημα και μάλιστα για μήνες» είπε ο κ. Μαντικός τονίζοντας ότι η λειτουργία του άτυπου καταυλισμού βασίστηκε στον εθελοντισμό και στην προσφορά του κόσμου όσον αφορούσε τη διατροφή, ενώ πολλοί γιατροί της Ρόδου βοήθησαν στην παροχή ιατρικών υπηρεσιών με κύριο πρωταγωνιστή το Σάββα Καραγιάννη.
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι εθελοντές σιγά – σιγά μειώθηκαν με αποτέλεσμα τα τελευταία δύο χρόνια να έχουν μείνει τρία άτομα. «Δεν παραπονούμαστε, ό,τι κάναμε το κάναμε με την ψυχή μας, και επίσης ήμασταν άμισθοι κάτι που πολλοί δεν το πιστεύουν. Πικραθήκαμε γιατί ακούστηκαν διάφορα σχόλια μέχρι και ότι στηρίξαμε κάποιους. Είναι ώρα να αποχωρήσουμε και να ευχαριστήσουμε όσους μας βοήθησαν» δήλωσε ο κ. Μαντικός ο οποίος αναφέρθηκε στην έλλειψη ουσιαστικής στήριξης από τους υπεύθυνους παρά το ότι τους είχε ενημερώσει, καθώς ο χώρος της φιλόξενίας των προσφύγων αντιμετωπίζει πολλά και σοβαρά προβλήματα, ενώ δεν υπάρχουν και τρόφιμα για να δοθούν στους ανθρώπους αυτούς.
Ειδικότερα, δήλωσε: «Εδώ και τέσσερις μήνες ο καταυλισμός αντιμετωπίζει πρόβλημα με την αντλία μεταφοράς λυμάτων και αν δεν είχαμε μία σχάρα από τα παλιά σφαγεία εκεί θα είχε γίνει λίμνη λυμάτων. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν μέσα οχτώ παιδιά, και συνολικά 85 πρόσφυγες. Κινδυνεύουμε ανά πάσα στιγμή να πάθουμε κάποια ασθένεια από την κατάσταση αυτή και περίμενα μέχρι σήμερα να βρεθούν κάποιοι να βοηθήσουν και να κάνουν αυτά που μέχρι πρότινος έκαναν κάποιοι άλλοι. Δυστυχώς είμαι στη δυσάρεστη θέση να πω ότι κουράστηκα να περιμένω. Κουράστηκα από τα προβλήματα που υπάρχουν στον καταυλισμό, κουράστηκα να μην έχω μία συμπαράσταση και επίσης να παρακαλώ τον κόσμο να φέρνει τρόφιμα για τους ανθρώπους εκεί.
Έχω τέσσερις μέρες να δώσω γάλα, εδώ και έξι μέρες δεν έχει ζάχαρη, είναι πέντε μέρες που δεν έχουμε ρύζι και τα μόνα τρόφιμα που έχω είναι: 5 κιλά φακή, 2 κιλά ρύζι, 5 κιλά μακαρόνια, 10 λίτρα σπορέλαιο και τίποτα άλλο! Νομίζουν κάποιοι ότι εμείς μπορούμε να συνεχίσουμε υπο αυτές τις συνθήκες και κάθε μέρα να βρίσκομαι στην ανάγκη να εξηγώ σε κάθε πρόσφυγα ότι δεν έχω να του δώσω τίποτα… Εμένα αυτά με έχουν κουράσει πολύ ψυχολογικά και σωματικά.
Επίσης περίμενα να γίνουν κάποια πράγματα, όπως να μπει νάιλον στα παράθυρα, να διορθωθεί το δίκτυο ηλεκτροδότησης κ.α. Εγώ από αύριο το πρωί θα πηγαίνω μόνο για να ταΐζω τις γάτες μου που τις έφερα για να τρώνε τα ποντίκια που υπήρχαν εκεί» κατέληξε ο κ. Μαντικός ο οποίος έκανε γνωστό ότι το μόνο που άλλαξε ήταν ότι η νέα δημοτική αρχή ανέκρινε τον εφοδιασμό του κάθε εβδομάδα με 20 λίτρα βενζίνης ποσότητα η οποία όμως δεν επαρκεί για τις μεγάλες ανάγκες του καταυλισμού.
Σ. Καραγιάννης: «Όσα προσφέραμε ήταν από το περίσσευμα της ψυχής μας…»
Από την πλευρά του ο γιατρός και πρώην νομάρχης Δωδεκανήσου Σάββας Καραγιάννης φανερά συγκινημένος δήλωσε ότι ήταν πρωτόγνωρη εμπειρία η ενασχόλησή του με την ιατρική φροντίδα των προσφύγων. Μάλιστα, όπως είπε, τα πρώτα χρόνια η μετακίνηση των ανθρώπων αυτών έγινε συστηματικά. Άφησαν, όπως είπε, να φύγουν τα γυναικόπαιδα και οι άρρωστοι με αποτέλεσμα τον πρώτο καιρό να έχουμε και ηλικιωμένους πολύ μικρά παιδιά και ασθενείς.
«Ήταν πολλές οι δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε εκεί κάτω, ο Ντίνος κυρίως ο οποίος ξενυχτούσε τα βράδια μαζί με τους πρόσφυγες. Οι συνθήκες εκεί δεν ήταν οι ιδανικότερες. Εμείς κάναμε ό,τι ήταν δυνατό, να κάνουμε και είμαι ευτυχής γιατί δεν είχαμε καμία απολύτως απώλεια σε ανθρώπινη ζωή και αυτό είναι σημαντικό για εμάς.
Ο Ντίνος και οι άλλοι συνάδελφοι που ξενύχτισαν και ξημερώθηκαν εκεί κάτω νομίζω ότι πρέπει να είναι ήσυχοι με τη συνείδησή τους. Εμείς που όλο αυτό τον καιρό δε λείψαμε ούτε μέρα ούτε καθημερινή ούτε και γιορτή από τον καταυλισμό και ειδικά ο Ντίνος και η μαγείρισσά μας η κ. Σοφία, νομίζω ότι μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι καθώς αυτό που μπορούσαμε να προσφέρουμε το κάναμε χωρίς ιδιοτέλεια αλλά από το περίσσευμα της δικής μας ψυχής γιατί ξέρουμε τι σημαίνει ξενιτιά και προσφυγιά» δήλωσε μεταξύ άλλων ο κ. Καραγιάννης ο οποίος όπως έκανε γνωστό με τη βοήθεια της «ΡΟΔΑΥΓΗΣ» και τη συμβολή της παιδιάτρου Ντίνας Μαχαιρίδη εμβολιάστηκαν όλα τα προσφυγόπουλα που βρέθηκαν στη Ρόδο.
«Σίγουρα κάποιοι από αυτούς που έφυγαν γυρνώντας στην πατρίδα τους θα θελήσουν να περάσουν ξανά από τη Ρόδο, καθώς ήταν μία θετική ανάπαυλα για τη ψυχική ηρεμία που έπρεπε να αποκτήσουν για το μεγάλο ταξίδι της ξενιτιάς. Θέλω να εξάρω το έργο που έγινε εκεί χωρίς πολλές φορές να παίρνει είδηση κανείς τι γινόταν εκεί μέσα. Άλλοι είχαν την αγωνία και άλλοι έτρεχαν για να μη λείψει τίποτα από αυτούς τους ανθρώπους» είπε ο κ. Καραγιάννης.