Γιώργος Κελεσίδης: Ένας πολυπράγμων και ανήσυχος τραγουδοποιός από την Κομοτηνή

Πειραματίζεται διαρκώς και τρέφει ιδιαίτερη αγάπη για τη σύνθεση κινηματογραφικής μουσικής - «Από ένα σημείο και μετά συνειδητοποιείς ότι δεν σε ενδιαφέρει να “βγάλεις” μια μελωδία την οποία θα εκθέσεις στον ακροατή, αλλά να δημιουργήσεις ένα “ηχοτοπίο”»

 

Πειραματίζεται διαρκώς και τρέφει ιδιαίτερη αγάπη για τη σύνθεση κινηματογραφικής μουσικής - «Από ένα σημείο και μετά συνειδητοποιείς ότι δεν σε ενδιαφέρει να “βγάλεις” μια μελωδία την οποία θα εκθέσεις στον ακροατή, αλλά να δημιουργήσεις ένα “ηχοτοπίο”»

Σε ηλικία μόλις 8 ετών, ένας νεαρός μουσικός από την Κομοτηνή ονόματι Γιώργος Κελεσίδης, ξεκίνησε τα πρώτα του μουσικά βήματα, για να φτάσει σήμερα να δραστηριοποιείται στον χώρο της μουσικής με λέξη κλειδί για τον ίδιο, να είναι ο «πειραματισμός».

Αρχής γενομένης από την παραδοσιακή μουσική, ο Γεώργιος Κελεσίδης έχει στρέψει το βλέμμα του και σε άλλα είδη μουσικής. Έχει λάβει μαθήματα για αλτόκορνο και πιάνο αλλά η κύρια ασχολία του περιστρέφεται γύρω από το χώρο της ambient και αφαιρετικής μουσικής. Ηχογραφεί ο ίδιος υλικό από το 2015 σε δικές του συνθέσεις και ενορχηστρώσεις παίζοντας ηλεκτρική/ακουστική/βαρύτονη κιθάρα, ηλεκτρικό μπάσο, πλήκτρα, μεμβρανόφωνα και ιδιόφωνα κρουστά και έχει ασχοληθεί επίσης με live sampling, digital sound effects, digital sound programming και loops. Μέσα σε πειραματικά ηχοτοπία έχει ηχογραφήσει και βιολί, Κρητική μπαντούρα, φλογέρα, κοντσόβκα Σλοβακίας και ζουρνά.

Με αφορμή την παρουσίαση του νέου μουσικού project με τίτλο «Αυθαίρεση», του τραγουδοποιού Βασίλη Φλώρο στην οποία και συμμετέχει, ο Γιώργος Κελεσίδης βρέθηκε στην εκπομπή του ράδιο Παρατηρητής «Με το Ν και με το Β», συστήνοντας τόσο εκείνον όσο και το πλούσιο σε μουσικά είδη έργο του, κάνοντας φυσικά λόγο και για την επικείμενη «Αυθαίρεση».

Ο λόγος στον ίδιο…

ΠτΘ: Η «Αυθαίρεση» είναι το νέο μουσικό project του μουσικού Βασίλη Φλώρου, με το οποίο έχετε ήδη γυρίσει εν μέρει την Ελλάδα, μιας και είναι στην αρχή της παρουσίασής του. Θα τη δούμε δε και στην Κομοτηνή στις 6 Μαρτίου.
Γ.Κ.: Ναι, είναι την Παρασκευή στις 6 Μαρτίου. Τις δυο προηγούμενες ημέρες θα είμαστε στις Σέρρες και την Ξάνθη και τελευταία μέρα, όσον αφορά την βόρεια Ελλάδα, θα είμαστε στην Κομοτηνή.

ΠτΘ: Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η κλίση σου στη μουσική ήταν μοιραία, λόγω και των ακουσμάτων σου, αλλά και του ότι από πολύ μικρή ηλικία, από τα οκτώ σου, ασχολείσαι με τη μουσική.
Γ.Κ.: Ξεκίνησα με την ποντιακή από τον Σύλλογο ο «Εύξεινος Πόντος», που βρίσκεται υπό την αιγίδα του Στράτου Καραγιάννη και μέχρι και σήμερα μελετά τη λύρα. Τώρα, είμαι φοιτητής στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων στην Άρτα, όπου κι εκεί πλέον, μελετάω ποντιακή λύρα. Τη λύρα τη χρησιμοποιώ ανάλογα με τις περιστάσεις, σε διάφορα projects. Έχουμε καταφέρει να ενσωματώσουμε την ποντιακή λύρα και σε ροκ καταστάσεις, αλλά και σε πιο φαν καταστάσεις. Είναι μονίμως ένας πειραματισμός, γιατί είναι ένα όργανο το οποίο έχει πάει σίγουρα μπροστά και έχουν υπάρξει πάρα πολλοί καλοί παίκτες, αλλά συνήθως το βλέπουμε σε κάποια στάνταρ ήδη και δεν είναι άσχημο να το δούμε και λίγο πιο σφαιρικά, γιατί συχνωτικά σίγουρα καλύπτει ένα πολύ μεγάλο φάσμα.

ΠτΘ: Εσύ πώς αποφάσισες σε τόσο νεαρή ηλικία να ασχοληθείς με την ποντιακή λύρα; Ήταν κάποιοι που σε έσπρωξαν ή ήταν επιλογή δική σου;
Γ.Κ.: Ήταν δική μου επιλογή. Σίγουρα χάρηκε πάρα πολύ ο πατέρας μου, λόγω της καταγωγής. Ξεκίνησα τα μαθήματα και μετά είχα την ευκαιρία να είμαι και στο Μουσικό Σχολείο, όπου έκανα κι εκεί μαθήματα ποντιακής λύρας. Η μόνη χρονιά που σταμάτησα να μελετάω ποντιακή λύρα, ήταν στην Γ΄ Λυκείου λόγω πανελλαδικών, αλλά μετά συνέχισα και μελετάω μέχρι και σήμερα.

ΠτΘ: Τι είναι αυτό που σε γοητεύει στην ποντιακή λύρα;
Γ.Κ.: Μου αρέσουν όλες οι μουσικές «σκοπιές» που δεν συναντάμε τόσο συχνά, γιατί κάποια πράγματα έχουν γίνει ήδη και σίγουρα θα μπορούν να εξελίσσονται για αρκετό καιρό, απλά υπάρχουν μερικές «σκοπιές» που δεν τις δίνουμε αρκετή βάση, όπως για παράδειγμα να δοκιμάσουμε διαφορετικά κουρδίσματα ή διαφορετικούς τρόπους παιξίματος.

ΠτΘ: Τι είναι η «αυθαίρεση» στη μουσική για σένα;
Γ.Κ.: Διαχωρίζω τη μουσική με τον ήχο. Αυτό συμβαίνει διότι ο ήχος είναι κάτι πιο εύπλαστο κι από ένα σημείο και μετά συνειδητοποιείς ότι δεν σε ενδιαφέρει να «βγάλεις» μια μελωδία την οποία θα εκθέσεις στον ακροατή, αλλά να δημιουργήσεις ένα «ηχοτοπίο», το οποίο θα είναι σαν μια σφαίρα και στο κέντρο θα βρίσκεται ο ακροατής. Η αποδόμηση της μουσικής, όπως την έχουμε συνηθίσει, κουπλέ-ρεφραίν, κουπλέ-ρεφραίν, εισαγωγή-γέφυρα και κλείνει το κομμάτι, είχε καταντήσει για εμένα όχι κάτι προβλέψιμο, αλλά από ένα σημείο και μετά απόρησα με το τι γίνεται αν βγάλουμε κάποια πράγματα από αυτά και τα αντικαταστήσουμε. Στην πορεία έβλεπα ότι μου άρεσε να πειραματίζομαι στο στιλ που δεν ξέρεις τι θα ακούσεις. Ο ρυθμός είναι πιο ελεύθερος, χρησιμοποιούμε παραπάνω νότες από αυτές που χρησιμοποιεί η δυτική μουσική, μπορούμε να ταιριάξουμε διάφορα όργανα, αλλά ακόμη και ήχους. Είναι αποδόμηση της μουσικής όπως την ξέρουμε. Αυτή είναι η «Αυθαίρεση» και πιστεύω ότι και τα κομμάτια του Βασίλη είναι έτσι γραμμένα, ώστε να μπορούν να φιλοξενήσουν κάτι τέτοιο πάρα πολύ όμορφα. Νοιώθω ότι αυτή η αισθητική που έχουμε συνταιριάξει εγώ, ο Βασίλης και η Μαρία Ευλαβή, είναι κάτι πάρα πολύ συγκεκριμένο, αλλά ταυτόχρονα αυτό που μου αρέσει είναι ότι αιωρείται.

ΠτΘ: Στην «Αυθαίρεση» τι ακριβώς συμβαίνει;
Γ.Κ.: Με την «Αυθαίρεση» αυτό που κάνουμε είναι ότι παίρνουμε κάποια παραδοσιακά κομμάτια, και αρκετά κομμάτια του Βασίλη, και τα αποδομούμε. Δηλαδή κάποια που στο παρελθόν είχαν ηχογραφηθεί με ένα πιο λαϊκότροπο τρόπο, σιγά σιγά αρχίζουμε και βλέπουμε πώς μπορούμε να ενσωματώσουμε μια «άπλα» που προσφέρει η ηλεκτρική κιθάρα, με εφέ που δεν τα έχουμε συνηθίσει. Βλέπουμε πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε νέες αρμονίες, πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε νέες μελωδίες, πώς μπορούμε να εντάξουμε αυτά τα ηχοτοπία που αναφέραμε, σε κομμάτια τα οποία έχουν ηχογραφηθεί με μια άλλη αισθητική.

«Χαίρομαι που μέχρι και σήμερα μπορώ και γράφω για θεατρικά όπως για το ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής»

ΠτΘ: Πώς συνδυάζονται όλα αυτά με τις σπουδές σου στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου των Ιωαννίνων; Ήταν επίσης μια επιλογή που την έκανες συνειδητά; Και πού σε βοηθάει στην πορεία σου μέχρι στιγμής;
Γ.Κ.: Σίγουρα ήθελα να ασχοληθώ με τη μουσική. Το Τμήμα Μουσικών Σπουδών, ήταν η τελευταία μου επιλογή. Πρώτη μου επιλογή ήταν ο κινηματογράφος. Ήθελα να ασχοληθώ με τη μουσική σύνθεση για κινηματογράφο. Αυτό είναι η μεγάλη μου αγάπη και χαίρομαι που μέχρι και σήμερα μπορώ και γράφω για θεατρικά όπως για το ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής.

ΠτΘ: Είναι επιστήμη η μουσική; Tην αντιμετωπίζεις ως τέτοια;
Γ.Κ.: Για μένα σίγουρα είναι επιστήμη και σίγουρα έχει να κάνει και με τη φυσική ακουστική, αλλά και με πολλούς παράγοντες ακόμη, αν λάβουμε υπόψη ότι η μουσική είναι κάτι το οποίο μας ακουμπάει κυριολεκτικά. Ταξιδεύει ο αέρας με κάποιες δονήσεις και έχει μια αλληλεπίδραση επάνω μας. Νευρολογικά, είναι αποδεδειγμένο ότι σε ένα μεγάλο βαθμό το πώς θα σε ακουμπήσει αυτό που θα ακούσεις, τι συχνότητες θα πιάσει, θα δονηθείς και ο ίδιος, γιατί όλα ταλαντώνονται παράλληλα, όπως σπάνε τα ποτήρια οι τραγουδιστές της όπερας. Είναι πώς θα πιάσει η μουσική τη δική σου συχνότητα, πώς θα σε κάνει να νοιώσεις, τι είναι καλό για σένα και τι όχι.

ΠτΘ: Πέραν της συνεργασίας σου με τον Βασίλη Φλώρο που θα έχει και συνέχεια, Solo Loop Project Bitter Cake η πρώτη σου ατομική δουλειά σε επίσημο επίπεδο και πού μπορούμε να τη βρούμε;
Γ.Κ.: Υπάρχουν έξι συλλογές που έχω ανεβάσει στο youtube, με το ψευδώνυμο Bitter Cake. Είναι κινηματογραφική μουσική, NB αφαιρετική με ήχους περιβάλλοντος. Είναι κυρίως ήχος ουσιαστικά και ήταν μια προσπάθειά μου να πειραματιστώ και να δω τι δυνατότητες έχουν κάποια όργανα που χρησιμοποιούνται με κάποιον συγκεκριμένο τρόπο. Το κύριό μου εργαλείο σε αυτή τη μουσική είναι η ηλεκτρική κιθάρα. Αλλά την ηλεκτρική κιθάρα την επεξεργάζομαι πάρα πολύ για να τη φτάσω να ακουστεί. Θα ακούσεις την ηλεκτρική κιθάρα ανάποδα παιγμένη ή χωρίς ατάκα ή με διάφορους τρόπους που δεν θα παραπέμπουν πλέον σε κιθάρα. Άρχισε να μου αρέσει πάρα πολύ και η ηλεκτρονική μουσική και άρχισα να ενσωματώνω και αυτό το στοιχείο. Κάθε project, είναι διάρκειας 30 λεπτών με μια ώρα.

Τα μουσικά πεπραγμένα αλλά και τα σχέδια του Γιώργου Κελεσίδη

ΠτΘ: Αποτελείς και μέλος δύο γκρουπς. Με τους Altern Ego κάνατε μια live εμφάνιση, όπου μέρος των εσόδων δόθηκαν για φιλανθρωπικό σκοπό. Στις μπάντες μπλέκετε πολλά μουσικά είδη.
Γ.Κ.: Με τους Altern Ego ουσιαστικά το στοιχείο που έχουμε περικυκλώσει είναι η ραπ μουσική, αλλά κατ’ επέκταση επειδή έχουμε μουσικούς που προέρχονται από διαφορετικά μουσικά υπόβαθρα, είναι πολυδιάστατο. Έχουμε βρει έναν κοινό άξονα και πορευόμαστε γύρω από αυτόν. Κάνουμε πράγματα από μας για μας και έχουμε δημιουργήσει ουσιαστικά μια στάση σαν μπάντα. Κατά κύριο λόγο, θέλουμε να βλέπουμε ανθρώπους να περνάνε όμορφα. Για την εκδήλωση θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους είχαν έρθει. Το κέντρο ήταν sold out και καταφέραμε να δωρίσουμε κάποια χρήματα στον Γεώργιο Γατή, ο οποίος είναι πρωταθλητής ποδηλασίας και το καλοκαίρι που μας πέρασε είχε δεχθεί ξυλοδαρμό στην Αντίπαρο όπου είχε βρεθεί για διακοπές και πλέον είναι τετραπληγικός.

ΠτΘ: Αν μπορούσες να επιλέξεις ένα αυτό θα ήταν η κινηματογραφική μουσική; Αυτό θα ήθελες να ακολουθήσεις στη ζωή σου; Ή αν μπορούσε να τα κάνεις συνδυαστικά θα τα έκανες όλα;
Γ.Κ.: Ανέκαθεν ένιωθα ότι ο πειραματισμός διευρύνει πάρα πολύ τους μουσικούς μου ορίζοντες. Αν κάτι εντοπίσω, κάτι το οποίο δεν είχε σκεφτεί κάποιος μέχρι πριν και είναι «πειραματικό», θα ήθελα πάρα πολύ να το εντάξω στη μουσική μου. Οτιδήποτε καινούργιο με συναρπάζει. Για παράδειγμα, κοιτάζω κάποια μουσειακά όργανα και αναρωτιέμαι τι ήχο μπορεί να βγάζουν που να μπορώ να αξιοποιήσω. Είναι σίγουρα πάρα πολύ ενδιαφέρον να βλέπεις τι δεν έχεις κάνει. Να συνειδητοποιείς ότι δεν ξέρεις πράγματα και αυτό να σου κινεί την περιέργεια. Θα ήθελα πάρα πολύ να μετακινηθώ οπουδήποτε για μένα και κατ’ επέκταση για τους μουσικούς με τους οποίους συνεργάζομαι.

ΠτΘ: Υπάρχει κάτι ανακοινώσιμο πέραν της «Αυθαίρεσης»;
Γ.Κ.: Αυτό που τώρα προσπαθούμε να κάνουμε με τους Altern ego είναι να στήσουμε κάποια lives σε Άρτα και Αθήνα. Πέραν αυτού, ηχογραφούμε νέα μουσική. Το επόμενο κομμάτι που θα κυκλοφορήσει είναι ένα συνδυαστικό στυλ rock και hard rock. Με τους “Loop Interval Jazz duet” είμαστε έτοιμοι να ηχογραφήσουμε κάποια παραδοσιακά θρακιώτικα τραγούδια, έχοντας αλλάξει πλήρως την εναρμόνιση και την αισθητική τους και σκοπεύουμε να τα γράψουμε με Jazz τρόπο. Από εκεί και πέρα στα προσωπικά μου σχέδια είναι η κυκλοφορία ενός ψηφιακού δίσκου που θα ολοκληρωθεί σε βάθος ενδεχομένως δύο χρόνων διότι θέλω να καθορίσει την μουσική μου ταυτότητα.

Νατάσσα Βαφειάδου
Παρατηρητής της Θράκης